SOS: mijn paard is bang!

Je kent het wel, je wilt gezellig op wandeling (of buitenrit) maar je paard is bang. Het begon met een bloempot, maar ondertussen is alles reden voor paniek.

Ik kwam een topic op bokt tegen over een angstig paard. Het dier was geschrokken en bleef daarna ‘dom’ doen. Voor straf werd het paard in stal gezet en kreeg het niet zijn dagelijkse portie wortels. ‘Hij moest toch wel luisteren’. Het was goed om te lezen dat veel mensen die reactie wat onhandig vonden, en tips gaven om het paard te begeleiden (ipv boos worden). Top!

Maar hoe werkt het nu eigenlijk? Waarom schrikt je paard opeens van de meest normale dingen? En vooral, hoe ga je er mee om?

Het reptielenbrein

Een paard reageert veelal instinctief; vanuit het reptielenbrein. Wij mensen hebben ook een reptielenbrein. Dat deel van je hersenen stuurt het overlevingsmechanisme aan, zoals o.a. eetgedrag (daarom kunnen we vet/zoet eten zo slecht weerstaan), agressie, angst en onze seksuele lusten. Allemaal dingen die we doen, voordat we er wel en breed over nadenken.

Bijvoorbeeld: Wegrennen wanneer je schrikt, zoals mensen in een spookhuis. En die instinctieve reactie komt vanuit je reptielenbrein. Je denkt er niet over na, maar je rent meteen weg. Achteraf bekijk je de situatie pas.

Je paard heeft dat ook. Roofdieren hebben een flight/fight response, een prooidier vlucht. Eenmaal geschrokken, dan zijn er opeens overal ‘beren’ op de weg. Ga je ‘s nachts na een horrorfilm op de fiets naar huis? Grote kans dat je dat opeens erg spannend vind en elke struik in de gaten houdt. Een logische reactie, die je paard ook heeft.

Angst is geen gedrag

Ik lees regelmatig het advies dat je je paard niet gerust mag stellen na een schrikreactie. En – hou je vast – al helemaal geen worteltje mag geven! Want, zo wordt gezegd, zo leer je ze aan dat schrikken een beloning oplevert en zullen we het vaker doen. Doorlopen moeten ze, net als een robot.

Zo zie ik het niet. Angst is geen gedrag, maar een emotie. Je paard voelt zich bang en reageert volgens zijn instinct. Hij doet dit niet om jou te pesten, je buitenrit te verpesten of een beloning te krijgen. Hij is daadwerkelijk bang. Ook al is het voor een steen die er al 100 jaar ligt.

Begeleid een bang paard

Je hoeft niet te winnen van je paard. Je bent er voor de vriendschap, om samen te genieten. En dat werkt niet als die wandeling voor je paard net een spooktocht is.

Bouw het wandelen rustig op, geef hem de tijd om rond te kijken en aan de omgeving te wennen. Dat scheelt. Schrikt hij alsnog? Stel hem dan gerust. Volgens zijn instinct kon het levensgevaarlijk zijn! Dat is wel schrikken. Help je paard door zijn angst heen en laat zijn stressniveau wat zakken.

Voor Dex en Daan werkt het goed om ze te laten grazen wanneer ze wat nerveus zijn of schrikken. Eigenlijk even stress-eten. Zo werkt het op twee manieren; 1) kauwen ontspant en 2) met eten maakt een dier gelukshormonen aan.

Mijn grootste tip: voorkomen is beter dan genezen. Leer stressignalen herkennen bij je paard. Ge gezellig met soortgenoten op wandeling. Blijf geduldig. Geef je paard de ruimte om uitgebreid rond te kijken en voorkom gevaarlijke situaties. Zo gaan jullie samen met plezier erop uit!

Liefs,