Ik denk dat elke paardeneigenaar gek is op zijn paard en handelt uit liefde voor zijn of haar dier. Soms ontstaan er zo flinke discussies over hoe je je paard het beste kan houden en trainen. Voor iedereen ziet dierenwelzijn er anders uit.
Hebben dieren emoties?
En het is niet zo gek dat wij – als paardeneigenaren – daar verschillende visies over hebben. Zelfs onderzoekers zijn nog in discussie of dieren wel of geen emoties hebben. Zo verschenen de volgende krantenkoppen in september 2019 een paar weken na elkaar:
Jammer maar helaas: je huisdier heeft géén emoties
Dieren hebben zeker wél emoties
Gelukkig wordt er ook steeds meer onderzoek gedaan naar dierentraining en het effect van de training op het welzijn van je dier. Daarbij wordt gekeken naar de vormen van o.a. de leertheorie en operante conditionering.
BLOG: Wat is: de leertheorie?
Hierbij wordt o.a. gesteld dat het trainen van je dier met positieve bekrachtiging welzijn verhogend kan werken. Het is namelijk een vorm van extra enrichtment, waarbij je je dier de kans geeft te leren en te ontdekken. En het is ook nog veel leuker dan een jollybal in de hoek van een stal.
Trainen met keuzevrijheid
Een ander belangrijk onderdeel van het trainen van dieren met positieve bekrachtiging is het trainen met autonomie. Autonomie is het geven van keuzevrijheid. Het paard mag kiezen mee te doen of te stoppen, een pauze te nemen, terug het weiland in te gaan etc.
BLOG: Laat je paard niet winnen
Keuzevrijheid, voor mij zo belangrijk dat ik het zelfs in mijn logo heb verwerkt, betekent ook voor veel mensen iets anders. Zo krijg ik van veel paardenmensen te horen dat ze ook naar de mening van hun paard luisteren. Maar wanneer werk je met keuzevrijheid? Voor mezelf probeer ik de volgende dingen aan te houden.
Mijn paard mag nee zeggen als:
- Hij kan weglopen zonder dat ik hem terugtrek aan het halster/hoofdstel
- Hij kan weglopen zonder dat ik de deur naar de wei/paddock o.i.d. snel voor hem dicht probeer te doen
- Hij kan weglopen zonder dat ik geïrriteerd reageer
- Hij kan weglopen zonder dat ik hem daarna direct weer probeer terug te halen
Kortom, een paard mag nee zeggen als zijn keuze geen negatieve consequentie heeft. Hij wordt er niet om gecorrigeerd, teruggefloten of teruggetrokken.
Autonomie in de praktijk
Voorbeelden hoe Dex en Daan hun keuzevrijheid gebruiken:
- Daantje loopt tijdens het grondwerk van me weg om even wat te gaan drinken
- Dex die een oefening te saai vindt, en middenin de sessie gaat grazen
- Daantje die zo aan het genieten is van het gras dat hij een dagje geen zin heeft om uit de kudde te gaan
- Dex die niet wil inparkeren tijdens het opstappen omdat hij geen zin in het rijden heeft
In alle gevallen geef ik ze de ruimte om die keuze te maken en start zelf een denkproces. Waarom vind Dex een oefening saai en hoe kan ik hem meer motiveren? Is er een reden dat Dex niet wilt rijden? Zo geeft een paard mij informatie door eens ‘nee’ te zeggen. En daar kan je als trainer alleen maar beter van worden!
Wat doe jij als je paard ‘nee’ zegt?
Liefs,